Verstijfd van angst, en even niks meer kunnen doen, denken of zeggen. Dat doet de Fear Paralysis Reflex als hij ‘aangezet’ wordt door een hard geluid, fel licht, onverwachte aanraking of confrontatie.
De FPR is een van de eerste reflexen die zich ontwikkelt in de baarmoeder, en zorgt ervoor dat je je als het ware ‘terugtrekt in jezelf’ bij hevige schrik of stress.
Net als de Moro Reflex is dit een angst/beschermingsreflex en samen zijn zij verantwoordelijk voor de ‘Verstijf-Vlucht-Vecht’ reactie.
Als deze beide reflexen zich goed door ontwikkelen krijg je een ‘volwassen’ reactie op een schrikactie , nl. schrikken-herpakken-tot rust komen-doorgaan.
Op deze manier bouw je veerkracht op en kun je omgaan met nare gebeurtenissen en tegenslag.
Blijft deze reflex actief, dan heeft dit veel invloed op met name je sociale en emotionele gedrag:
- je bent onzeker en/of verlegen
- je durft geen beslissingen te nemen
- je houdt niet van onverwachte gebeurtenissen
- je hebt moeite met contact met anderen
- je bent graag op jezelf
- je kunt moeilijk keuzes maken
- je komt niet makkelijk voor jezelf op
- je blokkeert op belangrijke momenten
Voor kinderen kan dit betekenen dat zij onzeker, verlegen en/of eenkennig zijn, en moeite hebben met de verwachtingen die de buitenwereld aan hen stelt.
Deze beide stressreflexen hebben een belangrijke invloed op de ontwikkeling van alle andere reflexen, vandaar dat stress dus ook belemmerend werkt op de hele ontwikkeling van een kind.
Aandacht, gezien worden en gerustgesteld worden zijn de middelen om deze reflex te helpen ontwikkelen, en wat er nu fijner dan dat.
Reactie plaatsen
Reacties